Friday, April 25, 2008
Majlis Raja-Raja ke 213
Buat pertama kalinya Majlis Raja-Raja selepas Pilihan Raya Umum ke-12 menyaksikan kehadiran lima Menteri Besar dan Ketua Menteri daripada Barisan Alternatif, termasuk seorang berbangsa Cina dari Pulau Pinang, negeri Perdana Menteri Abdullah Ahmad Badawi sendiri yg masih enggan melepaskan jawatan walaupun telah menyebabkan kehilangan negeri sendiri kepada pembangkang di dalam PRU baru-baru ini.
Mereka ialah Menteri Besar Kedah, Azizan Abdul Razak; Menteri Besar Selangor, Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim; Menteri Besar Perak, Datuk Seri Ir Mohammad Nizar Jamaluddin dan Ketua Menteri Pulau Pinang, Lim Guan Eng selain Menteri Besar Kelantan, Datuk Nik Abdul Aziz Nik Mat. Sebelum ini, sejak tahun 2004, hanya Nik Aziz merupakan Menteri Besar daripada kalangan parti pembangkang.
Tidakkah malu PM Abdullah berdepan dengan Raja-raja Melayu kerana beliau penyebab utama mencemarkan majlis dengan memberi peluang kepada DAP yang kurang ajar kepada institusi Kerajaan dan Ketuanan Melayu itu sendiri, termasuk "penderhakaan" beliau kepada YDP Agong mengenai perlantikan Menteri Besar Terengganu baru-baru ini?
Yang di-Pertuan Agong, Tuanku Mizan Zainal Abidin telah hadir pada hari kedua mesyuarat itu. Seri Paduka diiringi Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi.
Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang ke-213 adalah mesyuarat pertama pada tahun ini. Majlis Raja-Raja bersidang sebanyak tiga kali setahun.
Tuanku Syed Sirajuddin Syed Putra Jamalullail hadir semasa mempengerusikan mesyuarat Majlis Raja-Raja Ke-213 sambil diiringi Sultan Kedah, Sultan Abdul Halim Muadzam Shah dan Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan Tuanku Ja'afar Tuanku Abdul Rahman di Istana Negara semalam.
- Bernama
Pelihara institusi raja
Utusan Malaysia
24 April 2008
Oleh NORAINI ABD. RAZAK
(WARTAWAN UTUSAN)
TANGGAL 13 Julai depan genap 111 tahun selepas Majlis Raja-Raja mengadakan mesyuarat pertamanya di Istana Negara, Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak.
Pertemuan ulung itu dinamakan Mesyuarat majlis Raja-Raja Bersekutu atau lebih dikenali sebagai Mesyuarat Durbar.
Segala-galanya bermula dengan penubuhan majlis tersebut pada 1 Julai 1896 selepas Negeri-Negeri Melayu Bersekutu terdiri dari Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang ditubuhkan.
Rentetan daripada itu, sebuah majlis yang dianggotai oleh Raja-Raja Melayu Negeri Bersekutu turut diwujudkan bagi membincangkan hal ehwal dan kepentingan bersama dengan pemerintah Inggeris.
Keanggotaannya kemudian bertambah apabila Persekutuan Tanah Melayu ditubuhkan pada tahun 1948, dengan kemasukan Negeri-Negeri Melayu Tidak Bersekutu iaitu Johor, Kedah, Perlis, Ke- lantan dan Terengganu. Namanya juga telah dipendekkan menjadi Majlis Raja- Raja.
Selepas Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaannya, Melaka dan Pulau Pinang turut menjadi ahli dan ini diikuti pula oleh Sabah dan Sarawak apabila Malaysia ditubuhkan pada tahun 1963.
Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang pertama selepas merdeka ialah pada 30 dan 31 Oktober 1957 dan dipengerusikan oleh Raja Perlis, Sultan Syed Putra Syed Hassan Jamalullail.
Itu sebahagian kecil sejarah awal Majlis Raja-Raja yang semalam bermesyuarat buat kali ke-213 di Istana Negara bagi melangsungkan fungsinya yang dipersetujui di bawah Perkara 38 Perlembagaan. Uniknya mesyuarat pertama untuk tahun ke-111 ini juga dipengerusikan oleh Sultan Perlis, Sultan Syed Sirajuddin Syed Putra Jamalullail.
Terdiri daripada sembilan raja dan empat Yang Dipertua Negeri, Majlis Raja-Raja adalah lambang hubungan erat antara Kerajaan Persekutuan dan kerajaan negeri di peringkat kepimpinan yang paling atas.
Mesyuarat kali ini sememangnya menarik dari segi warna-warninya. Empat raja atau wakilnya serta seorang Yang Dipertua Negeri diiringi oleh pemimpin negeri (Menteri Besar/Ketua Menteri) yang mewakili parti pembangkang.
Sememangnya peranan raja-raja yang tersembunyi di sebalik Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan negeri sukar dimengertikan oleh rakyat.
Maka jadilah raja-raja institusi yang tersendiri sehingga setiap fungsi serta kuasa yang padanya dipandang sepi oleh rakyat, malah kadang-kadang diperlekehkan.
Namun kemelut pelantikan Menteri Besar di Perak, Perlis dan Terengganu selepas pilihan raya baru-baru ini ternyata mengembalikan ingatan rakyat terhadap fungsi sultan atau raja di negeri-negeri.
Betapa satu-satunya institusi yang tinggal untuk mempertahankan kedaulatan bangsa serta ketinggian agama Islam itu sering disalahertikan sebagai tidak mempunyai sebarang kelebihan.
Pensyarah Undang-Undang Perlembagaan Universiti Islam Antarabangsa, Dr. Shamrahayu Abd. Aziz menarik perhatian mengenai institusi raja-raja yang semakin dilupakan sehinggalah berlakunya gelombang di ketiga-tiga negeri itu.
Katanya, ia sekali gus mengubah pemikiran rakyat bahawa Raja-Raja Melayu atau Majlis Raja-Raja mempunyai fungsi yang terlalu hambar, penuh dengan batasan serta tidak perlu dirujuk (berbincang) setiap kali ada keputusan yang memerlukan peranan mereka.
Contoh paling mudah ialah kelantangan kerajaan Pulau Pinang ingin menghapuskan Dasar Ekonomi Baru (DEB) sedangkan ia melibatkan peranan Majlis Raja-Raja dan tidak boleh dilontarkan sewenang-wenangnya tanpa merujuk kepada majlis tersebut.
Shamrahayu berkata, keadaan itu jelas menunjukkan betapa rakyat termasuk di peringkat pemimpin masih ada yang tidak faham tentang peranan Majlis Raja-Raja.
"Sebab itu perkara-perkara seperti ini boleh dilontarkan sewenang-wenang tanpa mengambil kira apakah kedudukan sebenarnya,'' katanya.
Beliau berkata, perkembangan terbaru itu juga menunjukkan bahawa sumbangan serta peranan raja-raja bukan hanya ditonjolkan ketika mereka bersidang.
"Sebaliknya ketika tidak bersidang pun pandangan raja-raja mesti dirujuk dalam hal-hal yang berkaitan dengan fungsi mereka seperti yang ditetapkan dalam Perlembagaan,'' katanya.
Paling dikesalkan apabila masyarakat dibelenggu oleh persepsi bahawa Majlis Raja-Raja mempunyai peranan yang amat minimum.
"Peranan Majlis Raja-Raja menjadi minimum kerana ia tidak dirujuk jauh sekali diajak berbincang sedangkan fungsi majlis amat besar,'' katanya kepada Utusan Malaysia.
Selain itu, jelas beliau, masyarakat juga sering mempunyai tanggapan yang tidak tepat terhadap keupayaan raja-raja sedangkan latar belakang pendidikan mereka tidak boleh diperkecilkan begitu sahaja.
Contohnya, terkandung di dalam Perlembagaan bahawa sebarang pelantikan yang dibuat oleh raja-raja hendaklah nasihat Perdana Menteri.
Biarpun peruntukan tersebut menjelaskan sebaliknya, namun ada kalangan masyarakat berpendapat raja-raja menjadi 'yes man' iaitu bersetuju atas apa sahaja yang dikemukakan kepada mereka.
Sedangkan, hakikatnya, raja-raja mempunyai kuasa untuk menerima atau menolak nama-nama yang dicadangkan untuk apa juga pelantikan yang memerlukan restu mereka.
Oleh kerana terlalu dibelenggu oleh persepsi kurang elok tentang raja-raja maka banyak pihak yang tidak dapat menerima apa yang berlaku di Perak, Perlis dan Terengganu.
"Semestinya raja-raja yang berkenaan tahu serta pandai menilai keutamaan negeri-negeri yang baginda menjadi penaungnya. Sudah tentu juga raja-raja akan memilih orang yang layak dan di-terima oleh rakyat,'' katanya.
Raja-raja juga menggunakan pendekatan yang terbaik untuk memastikan pemimpin yang menjadi pilihan mampu meredakan ketegangan seperti yang diputuskan di Perak.
Hakikatnya Mesyuarat Majlis Raja- Raja kali ke-213 biarpun tidak akan mengetengahkan kepada umum inti perbincangannya, namun kepentingannya mesti diakui oleh semua pihak.
Ia bukan pertemuan biasa jauh sekali sekadar memenuhi kalendar tahunan sebaliknya mesyuarat tersebut adalah platform serta peluang untuk raja-raja membincangkan perkara-perkara berkepentingan bersama.
Dengan kehadiran Yang di-Pertuan Agong dan Perdana Menteri, mesyuarat tertutup itu tidak terkecuali membincangkan pelbagai agenda termasuk dasar-dasar negara.
Perlu diketengahkan bahawa institusi raja-raja bukan sedikit peranannya malah suara mereka kini semakin diterima dan dihormati oleh rakyat.
Misalnya, buah fikiran Raja Muda Perak, Raja Dr. Nazrin Shah amat disanjung baik dari sudut perundangan, politik mahupun mengangkat negara bangsa.
Begitu juga dengan kepimpinan Sultan Perak, Sultan Azlan Shah serta keakraban Tengku Mahkota Johor yang sentiasa berusaha mendekatkan diri dengan rakyat.
Mereka adalah waris yang bakal menduduki takhta apabila tiba masanya kelak dan semestinya menyerlahkan peranan raja-raja serta majlis yang diwujudkan khas untuk memulihara kedudukan raja-raja di negara ini.
Jika dirujuk fungsi Majlis Raja-Raja amat besar sejajar dengan kedudukan mereka sebagai ketua agama di setiap negeri. Majlis juga mempunyai tanggungjawab istimewa iaitu untuk melindungi hak-hak istimewa bumiputera.
Persetujuan majlis juga penting untuk sebarang pindaan melibatkan Artikel 10 Perlembagaan (berkaitan isu sensitif). Secara amnya, majlis boleh membincangkan sebarang isu berkaitan dengan keselamatan dan kepentingan negara bangsa.
Peranan raja-raja mesti dihormati dan difahami supaya pentadbiran negara dapat berjalan lancar serta kedudukan negara bangsa terpelihara.
Mereka ialah Menteri Besar Kedah, Azizan Abdul Razak; Menteri Besar Selangor, Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim; Menteri Besar Perak, Datuk Seri Ir Mohammad Nizar Jamaluddin dan Ketua Menteri Pulau Pinang, Lim Guan Eng selain Menteri Besar Kelantan, Datuk Nik Abdul Aziz Nik Mat. Sebelum ini, sejak tahun 2004, hanya Nik Aziz merupakan Menteri Besar daripada kalangan parti pembangkang.
Tidakkah malu PM Abdullah berdepan dengan Raja-raja Melayu kerana beliau penyebab utama mencemarkan majlis dengan memberi peluang kepada DAP yang kurang ajar kepada institusi Kerajaan dan Ketuanan Melayu itu sendiri, termasuk "penderhakaan" beliau kepada YDP Agong mengenai perlantikan Menteri Besar Terengganu baru-baru ini?
Yang di-Pertuan Agong, Tuanku Mizan Zainal Abidin telah hadir pada hari kedua mesyuarat itu. Seri Paduka diiringi Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi.
Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang ke-213 adalah mesyuarat pertama pada tahun ini. Majlis Raja-Raja bersidang sebanyak tiga kali setahun.
Tuanku Syed Sirajuddin Syed Putra Jamalullail hadir semasa mempengerusikan mesyuarat Majlis Raja-Raja Ke-213 sambil diiringi Sultan Kedah, Sultan Abdul Halim Muadzam Shah dan Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan Tuanku Ja'afar Tuanku Abdul Rahman di Istana Negara semalam.
- Bernama
Pelihara institusi raja
Utusan Malaysia
24 April 2008
Oleh NORAINI ABD. RAZAK
(WARTAWAN UTUSAN)
TANGGAL 13 Julai depan genap 111 tahun selepas Majlis Raja-Raja mengadakan mesyuarat pertamanya di Istana Negara, Bukit Chandan, Kuala Kangsar, Perak.
Pertemuan ulung itu dinamakan Mesyuarat majlis Raja-Raja Bersekutu atau lebih dikenali sebagai Mesyuarat Durbar.
Segala-galanya bermula dengan penubuhan majlis tersebut pada 1 Julai 1896 selepas Negeri-Negeri Melayu Bersekutu terdiri dari Perak, Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang ditubuhkan.
Rentetan daripada itu, sebuah majlis yang dianggotai oleh Raja-Raja Melayu Negeri Bersekutu turut diwujudkan bagi membincangkan hal ehwal dan kepentingan bersama dengan pemerintah Inggeris.
Keanggotaannya kemudian bertambah apabila Persekutuan Tanah Melayu ditubuhkan pada tahun 1948, dengan kemasukan Negeri-Negeri Melayu Tidak Bersekutu iaitu Johor, Kedah, Perlis, Ke- lantan dan Terengganu. Namanya juga telah dipendekkan menjadi Majlis Raja- Raja.
Selepas Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaannya, Melaka dan Pulau Pinang turut menjadi ahli dan ini diikuti pula oleh Sabah dan Sarawak apabila Malaysia ditubuhkan pada tahun 1963.
Mesyuarat Majlis Raja-Raja yang pertama selepas merdeka ialah pada 30 dan 31 Oktober 1957 dan dipengerusikan oleh Raja Perlis, Sultan Syed Putra Syed Hassan Jamalullail.
Itu sebahagian kecil sejarah awal Majlis Raja-Raja yang semalam bermesyuarat buat kali ke-213 di Istana Negara bagi melangsungkan fungsinya yang dipersetujui di bawah Perkara 38 Perlembagaan. Uniknya mesyuarat pertama untuk tahun ke-111 ini juga dipengerusikan oleh Sultan Perlis, Sultan Syed Sirajuddin Syed Putra Jamalullail.
Terdiri daripada sembilan raja dan empat Yang Dipertua Negeri, Majlis Raja-Raja adalah lambang hubungan erat antara Kerajaan Persekutuan dan kerajaan negeri di peringkat kepimpinan yang paling atas.
Mesyuarat kali ini sememangnya menarik dari segi warna-warninya. Empat raja atau wakilnya serta seorang Yang Dipertua Negeri diiringi oleh pemimpin negeri (Menteri Besar/Ketua Menteri) yang mewakili parti pembangkang.
Sememangnya peranan raja-raja yang tersembunyi di sebalik Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan negeri sukar dimengertikan oleh rakyat.
Maka jadilah raja-raja institusi yang tersendiri sehingga setiap fungsi serta kuasa yang padanya dipandang sepi oleh rakyat, malah kadang-kadang diperlekehkan.
Namun kemelut pelantikan Menteri Besar di Perak, Perlis dan Terengganu selepas pilihan raya baru-baru ini ternyata mengembalikan ingatan rakyat terhadap fungsi sultan atau raja di negeri-negeri.
Betapa satu-satunya institusi yang tinggal untuk mempertahankan kedaulatan bangsa serta ketinggian agama Islam itu sering disalahertikan sebagai tidak mempunyai sebarang kelebihan.
Pensyarah Undang-Undang Perlembagaan Universiti Islam Antarabangsa, Dr. Shamrahayu Abd. Aziz menarik perhatian mengenai institusi raja-raja yang semakin dilupakan sehinggalah berlakunya gelombang di ketiga-tiga negeri itu.
Katanya, ia sekali gus mengubah pemikiran rakyat bahawa Raja-Raja Melayu atau Majlis Raja-Raja mempunyai fungsi yang terlalu hambar, penuh dengan batasan serta tidak perlu dirujuk (berbincang) setiap kali ada keputusan yang memerlukan peranan mereka.
Contoh paling mudah ialah kelantangan kerajaan Pulau Pinang ingin menghapuskan Dasar Ekonomi Baru (DEB) sedangkan ia melibatkan peranan Majlis Raja-Raja dan tidak boleh dilontarkan sewenang-wenangnya tanpa merujuk kepada majlis tersebut.
Shamrahayu berkata, keadaan itu jelas menunjukkan betapa rakyat termasuk di peringkat pemimpin masih ada yang tidak faham tentang peranan Majlis Raja-Raja.
"Sebab itu perkara-perkara seperti ini boleh dilontarkan sewenang-wenang tanpa mengambil kira apakah kedudukan sebenarnya,'' katanya.
Beliau berkata, perkembangan terbaru itu juga menunjukkan bahawa sumbangan serta peranan raja-raja bukan hanya ditonjolkan ketika mereka bersidang.
"Sebaliknya ketika tidak bersidang pun pandangan raja-raja mesti dirujuk dalam hal-hal yang berkaitan dengan fungsi mereka seperti yang ditetapkan dalam Perlembagaan,'' katanya.
Paling dikesalkan apabila masyarakat dibelenggu oleh persepsi bahawa Majlis Raja-Raja mempunyai peranan yang amat minimum.
"Peranan Majlis Raja-Raja menjadi minimum kerana ia tidak dirujuk jauh sekali diajak berbincang sedangkan fungsi majlis amat besar,'' katanya kepada Utusan Malaysia.
Selain itu, jelas beliau, masyarakat juga sering mempunyai tanggapan yang tidak tepat terhadap keupayaan raja-raja sedangkan latar belakang pendidikan mereka tidak boleh diperkecilkan begitu sahaja.
Contohnya, terkandung di dalam Perlembagaan bahawa sebarang pelantikan yang dibuat oleh raja-raja hendaklah nasihat Perdana Menteri.
Biarpun peruntukan tersebut menjelaskan sebaliknya, namun ada kalangan masyarakat berpendapat raja-raja menjadi 'yes man' iaitu bersetuju atas apa sahaja yang dikemukakan kepada mereka.
Sedangkan, hakikatnya, raja-raja mempunyai kuasa untuk menerima atau menolak nama-nama yang dicadangkan untuk apa juga pelantikan yang memerlukan restu mereka.
Oleh kerana terlalu dibelenggu oleh persepsi kurang elok tentang raja-raja maka banyak pihak yang tidak dapat menerima apa yang berlaku di Perak, Perlis dan Terengganu.
"Semestinya raja-raja yang berkenaan tahu serta pandai menilai keutamaan negeri-negeri yang baginda menjadi penaungnya. Sudah tentu juga raja-raja akan memilih orang yang layak dan di-terima oleh rakyat,'' katanya.
Raja-raja juga menggunakan pendekatan yang terbaik untuk memastikan pemimpin yang menjadi pilihan mampu meredakan ketegangan seperti yang diputuskan di Perak.
Hakikatnya Mesyuarat Majlis Raja- Raja kali ke-213 biarpun tidak akan mengetengahkan kepada umum inti perbincangannya, namun kepentingannya mesti diakui oleh semua pihak.
Ia bukan pertemuan biasa jauh sekali sekadar memenuhi kalendar tahunan sebaliknya mesyuarat tersebut adalah platform serta peluang untuk raja-raja membincangkan perkara-perkara berkepentingan bersama.
Dengan kehadiran Yang di-Pertuan Agong dan Perdana Menteri, mesyuarat tertutup itu tidak terkecuali membincangkan pelbagai agenda termasuk dasar-dasar negara.
Perlu diketengahkan bahawa institusi raja-raja bukan sedikit peranannya malah suara mereka kini semakin diterima dan dihormati oleh rakyat.
Misalnya, buah fikiran Raja Muda Perak, Raja Dr. Nazrin Shah amat disanjung baik dari sudut perundangan, politik mahupun mengangkat negara bangsa.
Begitu juga dengan kepimpinan Sultan Perak, Sultan Azlan Shah serta keakraban Tengku Mahkota Johor yang sentiasa berusaha mendekatkan diri dengan rakyat.
Mereka adalah waris yang bakal menduduki takhta apabila tiba masanya kelak dan semestinya menyerlahkan peranan raja-raja serta majlis yang diwujudkan khas untuk memulihara kedudukan raja-raja di negara ini.
Jika dirujuk fungsi Majlis Raja-Raja amat besar sejajar dengan kedudukan mereka sebagai ketua agama di setiap negeri. Majlis juga mempunyai tanggungjawab istimewa iaitu untuk melindungi hak-hak istimewa bumiputera.
Persetujuan majlis juga penting untuk sebarang pindaan melibatkan Artikel 10 Perlembagaan (berkaitan isu sensitif). Secara amnya, majlis boleh membincangkan sebarang isu berkaitan dengan keselamatan dan kepentingan negara bangsa.
Peranan raja-raja mesti dihormati dan difahami supaya pentadbiran negara dapat berjalan lancar serta kedudukan negara bangsa terpelihara.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment